Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

ryðja e-u á braut

  • 1 BRAUT

    * * *
    I)
    (pl. brautir), f.
    1) road (cut through rocks, forests, etc.); ryðja braut, to cut a road;
    2) as adv. away, either with or without the prep. ‘á’ or ‘í’ (fara, ganga, komast braut or á braut, brauta; vera í braut or brautu; kasta e-u í braut, hverfa í braut, vera í braut or brautu). Cf. brott, burt.
    m. compds., see brott.
    from brjóta.
    * * *
    f., dat. brautu, pl. ir, [a purely Scandin. word, formed from brjóta, braut, as Engl. road from Ital. rotta, via rupta]:— a road cut through rocks, forests, or the like, and distinguished from vegr, stigr, gata (path, track); Önundr konungr lét brjóta vegu um markir ok mýrar ok fjallvegu, fyrir því var hann Braut-Önundr kallaðr, Hkr. i. 46; ryðja b., to cut a road, Ísl. ii. 400; braut … eigi breiðari en götu breidd, Eg. 582.
    II. as adv. away, either with or without the prep. ‘á’ or ‘í,’ á braut or á brautu, which is the oldest form; but the common form in the old writers is brot, or with a double consonant, brott; later by metath. burt, burtu [Dan.-Swed. bort], which are the mod. forms, but not found in very early MSS.: it occurs in a verse in the Skálda—reið Brynhildar bróðir | ‘bort’ sá er hug né ‘skorti:’—braut, brautu; braut hvarf or sal sæta, Korm. (in a verse), Hm. 88; þraut, fer ek einn á brautu, Grett. (in a verse); in the Grág. freq., esp. in the old fragment Ed. A. D. 1852, pp. 19–26, where Kb. reads brott; the Miracle-book, Bs. i. 333 sqq., constantly gives braut; so also Ó. H. vellum of the middle of the 13th century: brott, Eg. 603, Nj. 132, Grág. i. 275: burt, burtu, in MSS. of the 15th century; the MSS. freq. use an abbreviated spelling b∞t (∞ denoting ro and or), so that it is difficult to see whether it is to be read brot or burt or bort. It is used with or without notion of motion; the acc. forms braut, brott, burt, originally denote going away; the dat. brautu, burtu, being away; but in common use both are used indiscriminately; þat var brott frá öðrum húsum, far off from other bouses, Eg. 203; vera rekinn brott (braut), to be driven away, Nj. 132; fara braut, to go away, Fms. x. 216; af landi brott, Grág. i. 275, 331, 145, 258, 264, cp. also Nj. 10, 14, 26, 52, 196, Fms. ix. 431, Eg. 319, 370, and endless instances.
    COMPDS: brautargengi, brautarmót, brautartak.

    Íslensk-ensk orðabók > BRAUT

  • 2 braut

    I.
    f. -i-, dat. brautu, pl. brautir
    дорога, путь, тропа
    II.
    adv.
    прочь; тж. á braut или í braut
    III.
    praet. sing. indic. от brjóta
    * * *
    1. с. ж. р. - i- путь;
    2. нар. прочь (тж. í braut)
    ш., д., нор. bort прочь; от brjóta

    Old Norse-ensk orðabók > braut

  • 3 braut

    [b̥röy:tʰ]
    I. f brautar, brautir
    дорога, путь; тропа; просёлочная дорога; железная дорога; колея

    ryðja sér braut — прокладывать себе путь [дорогу]

    II. praet sg ind от brjóta

    Íslensk-Russian dictionary > braut

  • 4 braut-

    in compds, v. brott.

    Íslensk-ensk orðabók > braut-

  • 5 braut-

    в сложн., см. brott-

    Old Norse-ensk orðabók > braut-

  • 6 braut

    f (-ar, -ir)
    cesta, dráha

    Íslensk-tékknesk orðabók > braut

  • 7 þjóðbraut

    [þjouðb̥röytʰ]
    f
    большая проезжая дорога; шоссе

    Íslensk-Russian dictionary > þjóðbraut

  • 8 ak-braut

    n. carriage road, Hkr. ii. 253, Fær. 102, vide Fb. i. 144.

    Íslensk-ensk orðabók > ak-braut

  • 9 hrein-braut

    f. the reindeer’s track, Egil; see hreinn, m., sub init.
    f., hrein-vastir, f. pl., hrein-ver, n. a wilderness, Edda (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > hrein-braut

  • 10 líknar-braut

    f. the path of mercy, Bs. i. 94: name of an oid poem.

    Íslensk-ensk orðabók > líknar-braut

  • 11 skógar-braut

    f. a road broken through a wood, wood-path, Fas. ii. 197, iii. 587, Ísl. ii. 44.

    Íslensk-ensk orðabók > skógar-braut

  • 12 vé-braut

    n. a doubtful απ. λεγ., the home-stead or the premises of a house, the place cleared to build a house on = ruð (q. v.), Hornklofi (Hkr. i. in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > vé-braut

  • 13 vetrar-braut

    n. a winter-road, in winter time, Sturl. iii. 140, Dipl. ii. 5: cp. Dan. saying, ‘vise en vinter-vejen,’ to shew one the winter-way, i. e. leave one in the cold.

    Íslensk-ensk orðabók > vetrar-braut

  • 14 þjóð-braut

    f. a high road, Grág. ii. 264, Landn. 81, passim.

    Íslensk-ensk orðabók > þjóð-braut

  • 15 þjóðbraut

    Íslensk-ensk orðabók > þjóðbraut

  • 16 vetrar·braut

    Old Norse-ensk orðabók > vetrar·braut

  • 17 (hlaupa)braut

    Íslensk-ensk orðabók > (hlaupa)braut

  • 18 (hring)braut

    Íslensk-ensk orðabók > (hring)braut

  • 19 ganga á braut umhverfis

    Íslensk-ensk orðabók > ganga á braut umhverfis

  • 20 leiî, vegur, braut

    Íslensk-ensk orðabók > leiî, vegur, braut

См. также в других словарях:

  • Braut und Bräutigam — Braut und Bräutigam, Diese Namen bezeichnen das schönste und zarteste Verhältniß, welches hienieden zwischen Personen beiderlei Geschlechts denkbar ist. Wenn die Herzen sich gefunden, der Mund den heißen Wunsch des Besitzes ausgesprochen und… …   Damen Conversations Lexikon

  • Braut — [brau̮t], die; , Bräute [ brɔy̮tə]: 1. a) Verlobte: eine heimliche Braut haben; sie ist seine Braut. Syn.: Zukünftige. b) Frau an ihrem Hochzeitstag: die Braut war, ging in Weiß; die Braut zum Altar führen. 2. (Jargon) junges Mädchen, Freundin:… …   Universal-Lexikon

  • Braut [1] — Braut heißt jetzt ein, einem Manne zur Ehe verlobtes Frauenzimmer, von der Zeit der Verlobung bis zur Schließung der Ehe durch die kirchliche Trauung. Eigentlich hat das Wort aber auch u. ursprünglich die Bedeutung einer Weibsperson, die mit… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Braut — steht für: eine verlobte Frau bis zum Tag nach der Hochzeit, siehe Brautpaar Braut, namentlich: Arne Braut (* 1950), norwegischer Politiker Thomas Braut (1930–1979), deutscher Schauspieler und Synchronsprecher ein Großsteingrab bei Wildeshausen… …   Deutsch Wikipedia

  • Braut und Bräutigam (Felsen) — Braut und Bräutigam Braut und Bräutigam heißt eine etwa 26 Meter hohe Felsformation bei der rheinland pfälzischen Kleinstadt Dahn im südlichen Pfälzerwald, dem Wasgau. Braut und Bräutigam liegen südwestlich der Stadt nahe der Jugendherberge in… …   Deutsch Wikipedia

  • Braut — die; , Bräu·te; 1 eine Frau am Tag ihrer Hochzeit: Braut und Bräutigam strahlten glücklich || K : Brautbukett, Brauteltern, Brautkleid, Brautkranz, Brautmutter, Brautschleier, Brautschmuck, Brautstrauß, Brautvater, Brautwagen …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Braut und Bräutigam — steht für: das Brautpaar eine Felsformation bei Dahn im Pfälzerwald, siehe Braut und Bräutigam (Felsen) zwei Großsteingräber bei Wildeshausen Vechta, siehe Visbeker Braut und Bräutigam Diese Seite ist eine …   Deutsch Wikipedia

  • Braut und Bräutigam (Pfalz) — Braut und Bräutigam ist eine Felsformation bei der rheinland pfälzischen Kleinstadt Dahn im südlichen Pfälzerwald, dem Wasgau. Das sogenannte Dahner Felsenland ist besonders reich an bizarr geformten Buntsandsteinfelsen, die bei der Verwitterung… …   Deutsch Wikipedia

  • Braut... — Braut..., alle Zusammensetzungen damit, welche sich nicht besonders aufgeführt finden, s.u. Braut …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Braut — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Bsp.: • Phyllis ist eine reizende Braut …   Deutsch Wörterbuch

  • Braut [2] — Braut, die Erhitzung od. Gährung, worein das gewalkte Leder gesetzt wird …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»